பல்கலைக்கழக வாசம்

 எண்ணம் வந்து தேங்குதே 

என்னை ஏதோ செய்யுதே

எல்லாம் இருந்தும் என்னை 

ஏழையாக்கிப்  பார்க்குதே 

துள்ளி ஓடித் திரிந்த காலம் 

பள்ளி நாள் வாலைக் கோலம் 

தள்ளி விட்டுப் புகுந்தோம் நாம் 

பல்கலைக் கழக வாசம்

புத்தம் புதுச் சூழல் 

சத்தம் நிறை தோழர் 

கொட்டம் களியாட்டம் 

கொண்டாட்ட மேதினம்

காலை மாலை பேதமில்லை 

படிப்பையுங் கைவிடுவதில்லை 

எதையும் பெரிதாய் எடுத்ததில்லை 

துவண்டு நாமும் விழுந்ததில்லை

என் உடமை ஒன்றுமில்லை 

பொதுவுடமை எங்கள் கொள்கை 

தனி ஒருவர் துயர் போக்க 

எம்மாலான தெல்லாம் செய்வோம் 

அடிதடி சண்டைகள் அண்ட விடவும் இல்லை 

தடியடி வந்தவேளை தடுத்துத் தாக்கவில்லை 

படிப்பை முடிக்கத் தயக்கப்படவில்லை 

முக்கி முனகி முடிக்கத் தவறவில்லை 

வாலிபப் பருவமதில் 

வாலில்லாக் குரங்குகளாய் 

ஆட்டமும் பாடலும் 

ஆரவாரக் கூச்சலும் 

போட்டுத் திரிந்தோமே 

போதையேறியோர் போல

களைத்துச் சோர்வோமே  

காசில்லாது போகையிலே 

காசு வரும் சேதி வரும் 

கனிவோடு பாசம் வரும் 

காகிதம் காண்கையிலே 

வீட்டுக் காய்ச்சல் கொஞ்சம் வரும் 

பிரச்சினைகள் இருந்தாலும் 

புன்னகையே என்றும் வரும்

நண்பர்கள் சூழ்ந்திருக்க 

கவலை யெலாம் ஓடிவிடும் 

எத்தனை படிகள் நாம் 

ஏறி ஏறிச் சென்றாலும் 

பேராதனைக் காலம் 

நம் வாழ்வின் பொற்காலம் 

இன்று எண்ணிப் பார்க்கையிலே 

இதமாகக் கொல்லுதையோ 

அந்த வாழ்க்கை இனி வருமோ 

ஆயிமாய்க் கொடுத்தாலும்